Met veel plezier woon ik nu hier,
zo’n anderhalf jaar.
Maar sinds kort heeft deze tuin
een nieuwe eigenaar.
Ik werk dus snel: die vent is fel,
hij vormt een groot gevaar.
In kamerjas knipt hij het gras
met een nagelschaar.
Maar als hij een klem zet, word ik vals
en als hij met gif strooit, raak ik uit mijn hum,
want dit is toevallig wel mijn territorium!

Dus om te pesten, maak ik dan
een extra grote molshoop.
Haha, dat wordt een puinhoop!
En als die kerel kwaad wil, ja,
dan mol ik zijn gazon.
Rompompom, rompompom, rompompom.

Ik heb als mol heel veel lol,
dit is mijn levenswerk.
Ik wroet en graaf, ik doe het graag,
ik ben ontzettend sterk.
Maar ik hou van ruim, dus in een tuin
vormt zich soms een berg.
Niks aan de hand: een beetje zand,
ach, is dat nou zo erg?
Toch word ik door mensen vaak gehaat.
Dat zal me een zorg zijn, ik heb een dikke huid,
maar als iemand trucs uithaalt, ja kijk, dan word ik kwaad!

Dus om te pesten, maak ik dan
een extra grote molshoop.
Haha, dat wordt een puinhoop!
En als er iemand kwaad wil, ja,
dan mol ik zijn gazon.
Rompompom, rompompom, rompompom.

Het leven is kort, de wereld is groot.
Zit je klem, dan ga je dood.
Het is allemaal zo simpel voor een mol:
Je graaft een gang, je maakt een hol,
prima voor de bloedsomloop.
Zolang je molshopen kan maken
heb je lol als mol, als mol, als mol.

Van pure vreugde maak ik soms
een extra grote molshoop.
Haha, dat wordt een puinhoop!
Valt er iemand over, ja,
dan mol ik zijn gazon.
Rompompom, rompompom, rompompom.

Elke echte tuinliefhebber siddert als ik kom.
Rompompom, rompompom, rompompom.