Soms is de winter koud en guur
en drijft de spot met de natuur.
En dan graveert hij een cyclaam
en witte fanfares,
fanfares van varens
op het raam.

Soms voelt de winter zich heel chic,
dus dan begint hij een boetiek.
En hij borduurt met naald en draad
de bomen tot bruiden,
een trouwstoet van bruiden
in de straat.

Soms voelt hij zich sentimenteel.
Dan vallen vlokken, dik en veel.
De vlokken treuzelen in het licht,
een toverlantaren.
En alle geluiden vallen dicht.