Kijk dan, kijk dan
naar de hommels met hun mosterdmollige lijfjes,
druk in de weer in slanke doveneteltorens
of hoe vlinders hapjes zoeken voor hun dagpauwwijfjes.
Voel dan de bloemen die zij voelen met hun horens.
Kijk dan, kijk dan!

Kijk dan, kijk dan
naar al het wonderlijks dat overal aan de hand is:
de beestjes, hun pootjes die trillen en beven.
Of kijk wat er aan schelpen op het strand ligt.
Vlakbij onder je voeten is zoveel te beleven.
Kijk dan, kijk dan!

Tja, misschien vind je mij een rare halvegare,
dat ik je ogen wil dwingen
naar alles wat ik zo goed ken.
Maar waar een mens van houdt, dat wil hij bewaren,
dus onthoud jij nu de schoonheid van al die dingen
voor als ik er niet meer ben.

Alsjeblieft, alsjeblieft!