Ik liep vaak alleen over straat
vol weemoed en dadendrang
de zon scheen me vlak in het gelaat
verblindde me jarenlang
Ik heb de maskers zien vallen
ik zag je snakken naar lucht
ik heb geleerd wat de slotsom moet zijn
ik reken voor altijd op jou

Ik dacht aan een nieuwe gitaar
bij ieder idee van pijn
zo’n ding uit een vooroorlogs jaar
om weer bij de tijd te zijn
Ik heb de maskers zien vallen
ik zag je snakken naar lucht
ik heb geleerd wat de slotsom moet zijn
ik reken voor altijd op jou