Ik rin ûnder de beammen yn it bosk
de kâlde drippen die falle op mijn hûd
ik dûnsje as in bern yn it farske griene moas
en de fûgels fleane op en jouwe lûd
en lâns de poddestuollen ferfolgje ik myn reis
as in flinter yn de loft, sa bin ik altyd ûnderweis

Yn de wyn hear ik dyn stim
yn alles wat ik sjoch kin ik dy sjen
fier oer de grinzen, djip yn myn tinzen
hâld ik fan dy, do bist de wei
en jûn bist do by my

Ik sjong want ût myn hert bist do nea
do jouwst my krêft yn dizze wylde wrâld
de leafde die ‘t ik fiel hâld ik tot aan myn dea
en yn myn dreamen wurde wy tegearre âld
de leafde is in wûnder sjoch mar wat ik docht
nea kin ik mear sûnder do bist myn gelok en myn ljocht

Yn de wyn hear ik dyn stim
yn alles wat ik sjoch kin ik dy sjen
fier oer de grinzen, djip yn myn tinzen
hâld ik fan dy, do bist de wei
en jûn bist do by my