“Notaris” zei de koning met zwakke stem. “Notaris, wilt u zo vriendelijk zijn deze woorden te noteren. Dit is mijn testament:

Mijn bomen laat ik aan de vogels
Voor de  schapen is mijn gras
En mijn velden voor de das 
Mijn vijver laat ik aan de kikkers
En het koninklijk paleis
Geef ik aan de oudjes
Al de grijsaards van ons land
En mijn kroon 
Doe ik van de hand

Al mijn grote-mensenboeken
Laat ik wel na aan de bieb 
En al mijn strips 
Zijn voor juffrouw Miep
Van de Koninklijke Montessorischool

En
Mijn cello?
Wat doe ik met mijn cello?”