Er is een roos ontsprongen
uit ene wortelstam;
die, lijk ons d’ouden zongen,
uit Jesse 't leven nam;
nu heeft zij bloem gebracht,
in 't midden van de winter,
in 't midden van de nacht.

    0 rozenstruik, Maria,
    0 alderpuurste Maagd:
    van u zingt Isaias,
    van 't bloemken, dat gij bracht;
    want eeuwig in Gods raad
    lag dat gij 't Kind zoudt baren
    tot alder wereld baat.
 
Wij bidden u Maria
om 't Kind dat op u loech,
om deez’lief bloemkes smarten,
die het voor ons verdroeg:
wil ons toch hulpe zijn,
dat wij U mogen maken
een woning fraai en fijn.