Toen was Alfred in Zonderwaterland. Jonge,jonge, wat een hitte! Zijn veren plakten aan elkaar en nog nooit had hij zo’n droge snavel gehad. Elke week schreef hij een brief aan Henk  deMol over hoe het met hem ging en wat hij vond en zo  en dit is de brief die hij schreef op 7.7

Het is veel heter dan je denkt
Ook sipper dan op de tv of in de krant
Je kunt de armoe ruiken
Veel kinderen zijn ziek
Maar aan de andere kant
De mensen hier zijn vriendelijk
Ze dansen op muziek
Ondanks de narigheid
Je bent hier altijd welkom
Ze delen alles met elkaar
De laatste boterham

Het is nog veel beroerder dan je ziet
Op het journaal of in de krant
Je kunt de honger ruiken
De steden zijn propvol
Maar aan de andere kant
De mensen hier zijn heel aardig
Ze dansen in de zon
Ondanks de narigheid
Je bent hier reuze welkom
Ze delen alles met elkaar
Het allerlaatste druppeltje
Het allerlaatste dubbeltje
Het allerlaatste dubbeltje