Herman Van Veen

Herman Van Veen (1945) is een Nederlands zanger en cabaretier, actief sinds 1968. Daarnaast schildert, regisseert, acteert, schrijft en componeert hij. Hij treedt op over de hele wereld en speelt zijn voorstellingen in het Nederlands, Duits, Engels, Zuid-Afrikaans en Frans.

Herman is een mens met een hart voor de wereld en heeft verschillende charitatieve stichtingen opgericht, waaronder de Herman Van Veen Foundation die zich inzet voor de rechten van het kind. Zijn sociale betrokkenheid uit zich ook in zijn repertoire.

De voorstellingen van Van Veen groeien organisch. Hij blijft voortdurend schaven aan de inhoud en vorm van zijn voorstellingen. Liedjes en sketches komen in zijn voorstelling en verlaten de voorstelling ook weer mettertijd. Als hij terugkeert na een paar jaar in een theater in jouw buurt is de inhoud van zijn voorstelling totaal verandert.

Door deze manier van spelen heeft Van Veen een zeer groot oeuvre. Op dit moment (mid 2012) staat de teller op 175 CD's. Daarnaast verschenen er meer dan zestig boeken, 12 DVD's, een paar films en enkele kinderseries op basis van scenario's van hem en vaak ook met hem als acteur of stemacteur.

Herman zag een moedereend met kinderen en had vlak ervoor een woerd aangereden. Dit kleine drama is het begin van Alfred J. Kwak. Een verhaal dat hij aanvankelijk voor zijn kinderen verteld. Maar in 1976 gebruikt hij de eend voor een muziekvoorstelling met het Haagse Residentie Orkest op verzoek van Unicef. In de jaren tachtig volgde een succesvolle tekenfilmserie.

Veel begaafde vakmensen hebben met Van Veen samengewerkt. Erik Van Der Wurff, Nard Reijnders, Harry Sacksioni, Chris Pilgram, Laurens Van Rooyen, The Rosenberg Trio en recentelijk Edith Leerkes, zijn musici die veel met Herman Van Veen spelen en een bijdrage leveren aan de composities van zijn liedjes. Andere begeleidende musici zijn bij voorbeeld Ger Smit, Hans Koppes, Martijn Alsters, Louis Debij, Jannemien Cnossen en Maria-Paula Majoor.

Bekende tekstschrijvers die met Herman hebben gewerkt zijn Willem Wilmink, Rob Chrispijn, Judith Herzberg, Kees Stip, Simon Carmiggelt, Herman Pieter De Boer, Annie M.G. Schmidt, Herman De Coninck, Riwka Bruining, Theo Olthuis, Jan Savenberg, Hanneke Holzhaus en Hans Lodeizen.

Van Veen bracht ook vaak werk van andere optredende artiesten zoals Henk Westbroek en Henk Temming, Liselore Gerritsen, Willem Vermandere, Jules De Corte, Rijk de Gooyer, Drs. P, De Kast, Freek de Jonge, Thé Lau, Herman Finkers, Daniël Lohues. De Duitser Heinz Rudolf Kunze hoort ook in dit rijtje thuis maar componeerde ook voor Van Veen en vertaalde soms teksten uit het Nederlands.

Van Veen werkt veel met vaste vertalers voor zijn programma's. Thomas Woitkewitsch is de belangrijkste vertaler van zijn werk naar het Duits, Lori Spee naar het Engels, Jean-Claude Vannier naar het Frans en Carli Coetzee naar het Zuid-Afrikaans. Zijn vertalers leveren vaak ook weer nieuw materiaal voor voorstellingen. Herman Van Veen heeft werk in vertaling gecoverd van onder andere Jacques Brel, Charles Aznavour, Jean Ferrat, Marcel Amont, Claude Nougaro, Michel Legrand, Leonard Cohen, Bob Dylan, Ralph McTell, Randy Newman, Margarita Zorbala, Neil Sedaka, Paul McCartney, Haindling, Catherine Lara, Iggy Pop, Hans Hartz, Michel Jonasz, Maurane, Secret Garden, Alain Souchon, Madredeus, Arno. De lijst is ruwweg

chronologisch en laat zien dat Herman in zijn beginjaren veel uit het Frans vertaalde nummers bracht.

Herman Van Veen is gehuwd met danseres Gaëtane Bouchez en woont in Soest. Uit zijn eerdere huwelijken met respectievelijk Marijke Hoffman en Marlous Fluitsma heeft hij vier kinderen, onder wie actrice Babette van Veen en Anne van Veen. Beide dochters zingen, soms ook met hun vader, en de laatste heeft recentelijk ook liedteksten geleverd voor haar vader.

Naast bovengenoemden heeft Van Veen duetten gezongen met onder andere Loeki Knol, Monique van de Ven, Willeke Alberti, Lori Spee, Freek de Jonge, Edith Leerkes, Claudia De Breij, Trijntje Oosterhuis, Spinvis en Het Goede Doel.

Van Veen heeft acht edisons en in 2010 een Edison Oeuvreprijs gekregen.

Begin jaren zeventig heeft Wim Kan op alle affiches in Den Haag voor een voorstelling van Herman Van Veen de tekst bijgeschreven: Van harte aanbevolen! Wim Kan. Het zal niet verwonderen dat Kan in 1976 toen bij zijn veertigjarig jubileum de Louis-Davidsring overdroeg aan Herman. De drager van de ring hoort zelf zijn opvolger te benoemen. Het zal moeilijk worden voor de een volgend artiest zich te meten aan Herman Van Veen.