Ik vond op straat een portefeuille 
Goed gevuld tot aan de rand 
Er stond een vogel met zo’n luie 
Oogopslag aan de overkant 

In twee seconden stond ie voor me 
Voor ik het wist greep ie me beet 
Hij zei op zachte toon: ik stoor me 
Aan wat jij daar zo even deed 
Ik riep: hee 

Eerlijk zullen we alles delen 
Iedereen het volle pond 
Ik het geld en de juwelen 
Jij een schop onder je kont 

‘t Geluk blijft mij maar achtervolgen 
Twee flappen waaiden uit de hand 
Van een melkboer die verbolgen 
Schreeuwde: Dief en moord en brand 
Ik zei: hee 

Eerlijk zullen we alles delen 
Iedereen het volle pond 
Ik die groene, jij die gele 
En dan een schop onder je kont 

Waar ik voor sta in het leven 
Zeg maar mijn filosofie 
Is af en toe een beetje geven 
En alles pakken wat ik zie 
Dus zeg ik: hee 

Eerlijk zullen we alles delen 
Iedereen het volle pond 
Ik een hoofd vol luchtkastelen 
Jij een schop onder je kont