Op spoor één van het station
Alleen achter het glas
In de allerlaatste zon
op de bank, tweede klas

In 't lage licht, 
't Blonde meisje dat rent
Diepe zucht, de deur slaat dicht

Trein vertrekt, ongestoord
Trekt zich niks van weemoed aan
Van A naar B zoals dat hoort
Kan niet stil blijven staan

Bij de heimwee die er is
Aan het begin van elke reis
Het dorp dat ik nu al mis

   De kroeg schiet voorbij
De school en de straten
De oude boerderij
Ligt alleen en verlaten
De silo's die staan
In de verte te dromen
Hier langs het spoor
De mais gemaaid
Het herfstblad waait

In het raam 'n wijze man
Met 'n grijze baard
Die denkt: zo gaat dat dan

Als 'ie naar zichzelf staart
Begrijpt ook niet waarom
Hij juist altijd op reis
Zichzelf weer tegenkomt

Het wordt licht in m'n hoofd
De jaren versnellen
Ik vertrouw en ik geloof
Minder vragen te stellen

Ik hoef geen bewijs
Steeds minder 'n mening
Steeds vaker op reis
Nergens heen
Vanaf spoor één 

   De kroeg schiet voorbij
De school en de straten
De oude boerderij
Ligt alleen en verlaten
De silo's die staan
In de verte te dromen
Hier langs het spoor
De maïs gemaaid
Het herfstblad waait