Ik lig op de bank en droom
Ik schrik wakker in het bos
klim in de allerhoogste boom
tot bovenaan, dan laat ik los

ik val neer op paarse hei
ik kijk omhoog, ik zie de top
er is niks gebeurd met mij
langzaam krabbel ik weer op

bijna boven ging het beter
alsof er niks gebeuren kon
werd ik sterker, elke meter
steeds wat dichter bij de zon

het hoogste blad wilde ik pakken
steeds meer groen op witte bast
dunner werden alle takken
ik had amper nog houvast

een klap, en het was donker
meteen werd het weer licht
zonder het te weten zonk er
een gedachte neer in dit gedicht

helemaal opnieuw geboren
op de toekomst voorbereid
knoopte ik in beide oren
wie alles wil, wordt alles kwijt