soms blijf ik er toch bijna in
als ik ons zo zie zo’n jong en klef gezin
en had je dit tien jaar terug voorspeld
had ik gezegd: zeg ga ‘ns vlug
soms denk ik dat het schandelijk is
omdat ik zoveel heb en weinig mis
en ik wil niet zien waar honger woont
wie alles heeft wordt dubbeldik beloond

en ik ben zo blij, walgelijk blij en bang
zo verschrikkelijk bang, ongelooflijk bang
omdat ik ons verliezen kan

’s morgens als de ketel zingt
terwijl het theelicht vol verwachting blinkt
scheer ik mijn kin vakkundig stuk
er wacht mij weer een dag vol dom geluk

en ik ben zo blij, walgelijk blij en bang
zo verschrikkelijk bang, ongelooflijk bang
omdat ik ons verliezen kan