Er valt niets meer te willen 
We zijn elkaar verloren
Ik zit al veel te lang met een brok in m’n keel
Want wat ik wil zeggen
Dat wil jij niet van me horen
Maar het wordt me nu langzaam
Toch allemaal te veel 
Geen feest heeft meer die slingers
De liefde is gestrand
Ze gleed als zand door onze vingers
De kaarsen in de nacht zijn langzaam opgebrand

Laat me nu gaan 
Wat is er dan nog over
Van de liefde en de passie
Die we samen hebben gedeeld 
Laat me nu gaan
Laat mij weer geloven
Dat mijn hart zoals bij jou
Ook voor een ander kan slaan

Met een goed gevoel begonnen
We hebben alles geprobeerd
Toch voel ik het avontuur 
Tussen ons niet meer
Het lijkt alsof wij de humor
Allebei zijn verloren
We lopen langs elkaar
Telkens maar weer 
Al geef je nu dan geen taal of teken
Maar ik hou me niet meer stil
Al moet ik erom gaan smeken
Totdat jij hoort dat ik met jou niet verder meer wil

Laat me nu gaan 
Wat is er dan nog over
Van de liefde en de passie
Die we samen hebben gedeeld 
Laat me nu gaan
Laat mij weer geloven
Dat mijn hart zoals bij jou
Ook voor een ander kan slaan
Dat mijn hart zoals bij jou
Ook voor een ander kan slaan
Laat me nu gaan