Iedereen die zag 'm als de lafaard van de stad
Nog nooit had hij hun laten zien dat hij geen lafaard was
Z'n moeder noemde 'm Tommy, maar de mensen zeiden 'groentje'
Maar ik wist haast wel zeker dat Tommy anders was
Toen hij tien jaar oud was stierf z'n vader in de cel
Ik zorgde toen voor Tommy, m'n broer z'n enigst kind
Nog steeds hoor ik de laatste woorden die hij sprak tot Tommy
"Zoon, m'n leven stopt terwijl het jouwe nu begint"

"Beloof me", m'n zoon, "niet te worden zoals ik
Loop weg voor vechtpartijen, als 't kan
Laat ze maar slaan maar ga zelf bij hen vandaan
Ook al valt 't zwaar, zo nu en dan
Want vechtpartijen maken niet de man"

Ja, Tommy kreeg verkering en z'n meisje heette Betty
Een vechtersbaas hoefde hij voor haar echt niet te zijn
Maar toen hij naar z'n werk was drongen kerels bij haar binnen
Ze sloegen toen z'n Betty tot ze gilde van de pijn
Toen Tommy later thuis kwam lag z'n Betty daar te huilen
Hij zag wat 'r gebeurd was en dat beeld dat bleef 'm bij
Hij pakte vaders foto, met tranen in z'n ogen
En toen moet hij weer denken aan wat z'n vader zei

"Beloof me", m'n zoon, "niet te worden zoals ik
Loop weg voor vechtpartijen, als 't kan
Laat ze maar slaan maar ga zelf bij hen vandaan
Ook al valt 't zwaar, zo nu en dan
Want vechtpartijen maken niet de man"

De kerels lachten Tommy uit, toen hij in de bar kwam
Een van hen stond op en Tommy raakte in de war
Maar Tommy draaide om, ze riepen: "Kijk, de lafaard smeert 'em"
En het werd stil toen Tommy staan bleef aan 't einde van de bar
Twintig jaren zelfbeheersing kwamen toen naar boven
Niets kon hem weerhouden van een grote vechtpartij
Later, toen hij buiten kwam, toen stond 'r ook geen een meer
Hij zei: "Dit was voor Betty" en de laatste man viel neer

"Ik beloofde je, pa, niet te worden zoals jij
Ik liep hard weg voor ruzie, als het kon
Ik heb toch niet gefaald doordat ik hun dit heb betaald
Ik hoop dat jij m'n fout begrijpen kan
Soms moet je vechten als een man"

Iedereen aanvaardde nu de lafaard van de stad