Het lijkt of jij niet durft te zeggen
wat je diep van binnen voelt,
het lijkt of wij niet durven praten;
maar toch zie ik onbedoeld,
dat er iets is in je ogen
tussen twijfel, hoop en vrees,
en ik wenste dat er om mij heen
niets anders was geweest;
Ik kan m`n hand uitsteken,
ik kan me laten gaan,
de kloof tussen ons beiden
blijft altijd bestaan.
Even kun je zweven,
even ben je vrij;
In een ander leven ben jij bij mij.

Het is of ik je weer herkende
van een droom of déjà vu;
Het gevoel dat ik je kwijt was,
ik voel dat sterker nu;
Misschien ben je wel een engel
die van boven wordt gestuurd,
als dat eindeloos verlangen
maar niet te lang meer duurt;
Ik kan met alles breken,
ik kan me laten gaan;
de kloof tussen ons beiden
blijft altijd bestaan;
Even kun je zweven,
even ben je vrij;
In een ander leven ben jij bij mij.

En als vele jaren later
de herinnering verdwijnt,
is het liedje van de zanger
alles wat er overblijft;
en je leest tussen de regels
zijn pijn en zijn verdriet;
Is er iemand die de woorden hoort
en zijn verlangen ziet ?
Hij kan zijn hand uitsteken; 
hij kan zich laten gaan;
De zanger en zijn liedjes
blijven voortbestaan;
Even kun je zweven,
even ben je vrij;
In een ander leven ben jij bij mij.