Klassieke componisten tonen bij een symfonie
Stuk voor stuk bij ’t componeren nauwelijks fantasie
Dat geldt voor Bach en Haydn, Katsjatoerian en Händel
Voor Rimsky en voor Korsakov, excuses dat ik zwendel
‘t Einde van een symfonie heet coda, wat Latijn is
Ik heb er een paar opgezocht, ik zweer u dat ’t gein is
’t Klinkt volkomen origineel, geen noot is er verkeerd
U hoort het Metropole Orkest door Dolf gedirigeerd

Een compositie heeft, u weet ‘t , een slot. ’t Zit aan ’t end
Ik heb voor u een voorbeeld dat een ieder van u kent

De zwevende waar Schubert zoveel uren aan spendeerde
Was reden dat hij nooit een end aan de achtste componeerde

Je denkt ’t concert is over en nu komt er echt niks meer
Dan sta je wel voor joker want daar gaan ze nog een keer
“Ik wil”, zei Schubert zelf eens, “dat het sterk en vol bravoure is”
Nu blijkt dat Franz muzikaal gewoon een ouwehoer is

De vrouw van Van der Linden vraagt om u mee te delen 
De aardappels zijn gaar, dus wil je wel wat sneller spelen  

“Er zitten”, zei de ouvreuse, “enkele dames in de stalles
Die moeder moeten worden, wat geen abnormaal geval is”

Ik wed dat voor we toe zijn aan ’t werk der beide Straussen 
Drie baby’s zijn geboren maar dat hoort u na de pauze

Wat of je ook voor een vent bent, je zou toch wel een willen
Dat je eventjes kon lopen want je krijgt nou stijve billen

Rachmaninovs prelude was een tophit in die tijd
Hij heeft er heel lang opgebroed maar hij kon z’n ei niet kwijt

En weet u wat ik eigenlijk van al ’t werk van Liszt vind
Voor mij gaat deze componist aan ’t einde mooi de mist in

Franz von Suppé z’n vrouw zei: “’t Is vuilnisbakkendag”
Toen Franz de deksel dichtdeed, dacht hij: hé, een bekkenslag

Zo zijn er nog wel enkelen die ‘k ondanks dat bewonder
Maar dan krijg ik, daar pas ik voor, van Riemens op m’n donder

Hoe ’t ook zij, ’t zal duidelijk zijn dat waar je ook aan begint
Je wel een forse flater slaat als je geen einde vindt
Wanneer u inspiratie krijgt en iets wil gaan proberen
Begin dan voor de zekerheid het eind te componeren