Als de duisternis valt in Amsterdam
Worden de lichten weer ontstoken
Langs woonboten weerspiegelen de lampjes in de gracht
’t Was een dag, nu is de nacht weer aangebroken

Niet dat het zo bijzonder is
Die lichtgloed als een kraag over de stad
Je bent het zo gewoon
Je blijft er nooit bij stilstaan 
Maar er is een tijd geweest zo’n dertig jaar terug
Toen was niet zeker dat het licht ooit weer zou aangaan

Als toen die duisternis viel in Amsterdam
Werden de lichten niet ontstoken
En angstig ijlden mensen door hun geblindeerde stad naar huis
Tot weer een dag was aangebroken

’t Was in deze duisternis dat mensen van hun bed werden gelicht
Niet wetende waarom en ze heen werden gezonden 
Er vonden handelingen plaats in verduisterd Amsterdam
Die het daglicht niet verdragen konden

Maar als de duisternis viel in Amsterdam 
Werd druk op ’t Leidseplein gelopen
De mensen stonden uren voor de City in de rij
Om voor de Snip & Snap een kaartje te kopen
En buiten op het donkere plein
Stond die vervloekte grüne Polizei
Niet wetende waarvoor het publiek daar stond te dringen
Maar de lampjes gloeiden aan in het Leidsepleindecor
Als Willy Walden dit lied begon te zingen

Als op het Leidscheplein de lichtjes weer eens branden gaan
En 't is gezellig op het asfalt in de stad
En bij het Lido zijn de blinden voor het raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat
Zo arm in arm, jij en ik, lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij omdat het licht weer brandt
Als op het Leidscheplein de lichtjes weer eens branden gaan
Dan gaan wij kijken naar dat sprookje, lieve schat