Sabah uykulu uykulu yazıyorum bu sözleri
Melodime sigara çay eşlik eder hemde demli
Sefaletle büyüdü bu çoçuk karanlığı bildi
Sokaklardan çıkmazdı onun adı nefirimmi

Evet biri nefirimmi dedi nefirimcashti
Eskilerde park köşelerinde içip sızıp sonra eve giderdi
Annesi derdi oğlum bu halin ne diye dinlemezdi
Kavgalar gürültüler başlardı

Sokak hayatına on beşinde altılan gençin hikayesi
Altına üstüne getirdim kimseler duymadiki cık diye ses çıkmadiki
Birde sevdiğim vardı benim herşeyden çok sevdiği
Canını uğruna feda ettiği oda veda dedi oda veda dedi oda veda dedi

Gittiği zaman furkan dumanla tanıştı boşluğa savruldu
Elli kolu bağlandı zor durumdaydı çıkış yoktu
Maddeler furkanı günden güne eritiyodu
Bu bataklığın içinden kısaca kurtulamıyodu

Aranıyorum sokaklarda polisler emseme inecekler
Özgürlüğümü alsalar almasalar bu saaten sonra ne yazar
Şenlikci durmadan kovalar başı ise beladalar
Ömrümü aldılar bu sokaklar yıllarımı çaldırlar
Ölüyorum lan duyan varmı sesimi çığlıklık seslerimi
Hop dur orda bi dakka azrailmi kafa kafaya geldi
Son sürat hayatımın çilesi ecel kapıda beklerdi
İnadına inadına her nefes duman seni seviyom diye çekti

Gözlerini kapa aç yaşamın tadını çıkart çoçuk
Ben gibi düşme düşenin dostu olmaz uyan kalk
Farkına var gerçeklerin hayatın tadına bak
Ne güzellikler var dünyada ögren çalış gör

Neden neden neden mahkum edildim bu seslere
Doktor canımdan can gidiyo her saniye

Ben şizofren hastası sen beni bırakandı
Unutma güzelim buranın var öbür tarafı
İp ile çekiyorum ahiret zamanını
Bu dünya ikimizden birine dar olacak anladınmı


Falçatayı çektim kollarıma kesik izleri
Senin yüzünden lan bırakıp gidişine
Dönsende dönmesende umrumda deyil be
Ama unutmadan kızım lay lay lom senin aşkın