Uzun bi vakitten sonra yazmak istedim hayata
İçimde kin ve nefret birikti sahte insana
Aşina her bi yanda cadde sokak aralarında
Dur bi dakka orda gözüm kapalı girerim o meydana

Hiç kimseden korkmadım korkmam asla
Sevdigim için girerim her bi mevzuya
Çıkartırım emaneti bozarım kerevizi
Sonrasını düşünmeye gerek yok sevdigim icindi

Basarım emaneti sıkarım dişimi
Her günüm vukuatla geçti tek sebebi
Sendin vede beni terketmendi
Sen bizi büs bütün bitirendi

Hayallerimizi darma duman edendi
Hiç çare kalmadıki acılar dinermiki
Hep sabretmekten içim içimi yerdi
Hep seni beklemekten aynı sokakta ellerim titrerdi

Duygusaldan çalan beatim içimi dökerim
Her bi satırıma geçmişimi belli ederim
Her bi sokakta esrar keş diye bilindim
Ama kimse bilmedi furkanın çektiklerini

Ama kimse bilmedi furkanın yaşam şeklini
Fakat yanıldılar bunlar maddenin eseriydi
Kimse bilmedi annesi yokken babasıyla tekti Bunların başına gelmesinin sebebi bi illetti

Bu maddenin kafası sadece çözmekti
Yapılan etkileri hayaller görmekti
Bir bardak suya bile muhtaç etmekti
Ama bunları görmek için bilinç gerekti

Bi çoçuk vardı akıllı uslu vede zeki
Onu bu illetten korumak için ailesi gerekti
Onu bu illetten korumak için arkadaşlarını secmesi gerekti
Uzak durması gerekti çünkü bu madde bitirirti

Çürütürdü beynini tıpkı benim başıma geldigi gibi
Hiç bişey yapamazdı soguktan sanki elleri titrer gibiydi
Düşler içinde kaybolmaktan ise hayatı yaşa daha iyi
Düşlerin içinde kayboldum diye hayalperest oldum ya

Boş ver diyolar takma diyolar takmamak eldemi
Peki soruyorum sana acılar nedendi
Peki soruyorum sana sevmek neydi
Tüm bu acıları çekmekmiydi

Yoksa hayaller ülkesinde bi prensesi beklemekmiydi
Acıların içinde bogusurken nerdeydi hayal meyel sevgili
Aşk dedin kalbimizi açtık sevgi dedin en allasını tatdırtık
Sıra sende benimle varmısın bi ömür birlikte olmaya