Mensen, ik heb vannacht zo'n rare droom gehad
Dat Lubbers tijdens een bezuinigingsdebat
Zich plotseling spontaan
Verschrikkelijk liet gaan
Mensen, wat een mooie, rare droom was dat
Lubbers riep huilend: het is allemaal mijn schuld
Ik heb alleen mijn eigen zakken maar gevuld
In een land vol minima
Van Middelburg tot Appelscha
Toen was de hele Tweede Kamer uitgeluld

Ik droomde vannacht dat Lubbers wakker lag
Dat-ie opeens zo'n last kreeg van een slecht geweten
Hij dacht wat ben ik toch een beest
Als ik er strakkies ben geweest
Kan ik mijn zetel in de hemel wel vergeten

Toen kwam Lubbers in het half zes journaal
Met een schoolbord en een rekenliniaal
En verdeelde zwart op wit
Het bruto nationaal bezit
En zei zo: nu zijn we allemaal modaal

Ik droomde vannacht dat Lubbers wakker lag
Dat-ie opeens zo'n last kreeg van een slecht geweten
Hij dacht wat ben ik toch een beest
Als ik er strakkies ben geweest
Kan ik mijn zetel in de hemel wel vergeten

Ik droomde vannacht dat Lubbers wakker lag
Dat-ie opeens zo'n last kreeg van een slecht geweten
Maar op TV de dag daarop
Zag ik zijn uitgeslapen kop
Dromen zijn bedrog
Ik had het kunnen weten