Ik leg geen grote wegen aan
geen bruggen en geen sporen
ik trap gewoon het gras wa’ plat
ik maak een simpel wandelpad
en niemand loopt verloren

Ik leg geen kapitalen aan
ik spaar geen lege dromen
ik snij gewoon wa’ bramen weg
’t is zo dat ik een pad aanleg
een pad tussen de bomen

Ik schrijf geen dikke boeken vol
ik broed ni op gedichten
toch leef ik voor de poezie
volgt maar mijn pad g’ hebt garantie
de allerschoonste zichten

En komt er niemand achter mij
dan wordt mijn pad vergeten
natuur zal dan zijn werk doen
en komde t’rug in ’t hoogseizoen
mijn pad zal niemand weten