Ach Machteld leef, wat höbs te noe mèt miech gedoon
Vaanaof d'n daag tot iech diech zaog, höb iech m'n ete laote stoon
Iech zing allein nog weike  leedsjes bij 't sjijnsel vaan de maon
Ach Machteld leef , wat höbste noe mèt miech gedoon
’t Is get met bubbelende kneeje en met vlinders in de boek
In de rege op diech wachte bij ’ne roeje roezestroek
Ach Machteld leef ,wat höbs te noe met miech gedoon
Zoe kin dat ech neet wijer goon

Iech loup door de rege, weur mer  neet naat
‘ch Höb gaar niks gedroonke, en veul miech zoe zaat
Alles is aon ’t dreije, wat is met miech aon de hand
M’n hertsje leek bevrore mer opins stoont ’t in brand

Ach Machteld leef...
Iech kin ’s nachs neet slaope, iech  zeen oor nao oor
Es dat zoe door geit gaon iech d’r aon oonder door
Kôs iech noe mer slaope daan druimde iech vaan diech
En es ’t maag vaan Machteld druim iech vaan häör en miech
En ouch al höb iech geine griep, toch slik iech kilo’s medicijn...
Iech bin bevaange door de koorts en staon te trille op mien bein
 
Ach Machteld leef..