Er zit een dame in de bus
Ik ken haar van mijn eerste kus
Het was toen lente in het bos
En zij was jong en ik was los

Ik wilde meer dan zij toen mocht
Ik wilde meer dan zij toen mocht
Nu maakt de bus een haarspeldbocht

Ik zie het meisje weer van toen
Dat meisje van die eerste zoen
Die niemand ooit mag overdoen
Oo ho ho

En nog zes haltes reed ze mee
Is dat niet van hoera hoezee
Tegen haar dochter zei ze: “Kom”
Niet tegen mij van: “Dom, dom, dom”
Niet tegen mij van: “Dom, dom, dom”

Ze stapte uit, ach ja, ach ja
Ik keek het tweetal domweg na
Van tralala
Van dom, dom, dom  
Ik was een vis gelijk zo stom
Van dom, dom, dom, dom, dom, dom, dom, dom, dom, dom  
O, wat stom