Eens was ik verliefd op een prachtige meid
Die ik nooit kon krijgen
Tenminste, dat dacht ik, want ik was er geen held:
Ik bleef, als zij in de buurt was, stilletjes zwijgen
Het leek wel of zij me nooit zag
Ik beleefde zo menig ellendige dag
Maar, lieve kind'ren, het eind van dit lied
Is er zo droevig en treurig nog niet

'k Was smoorverliefd op die prachtige meid
Die ik dacht nooit te krijgen
Maar toen kwam er een keertje een hardloopwedstrijd
Zij was er ook. Ik deed mee aan de tweehonderd meter
Het was voor het eerst, dat zij mij toen zag
'k Beleefde er toen een geweldige dag
Ja, lieve kind'ren, het eind van dit lied
Is er zo droevig en treurig nog niet

'k Stond klaar aan de start
Met bonkend hart
En daar klonk het schot
En ik rende me rot
't Leek wel of ik vleugels had...
Man, man, man, wat ging dat hard!
'k Liep ze allemaal voorbij
Iedereen juichte voor mij

Toen ging ik nog veel harder, hoor;
'k Lag wel dertig meter voor
En aan de finish danste zij
Die prachtige meid, voor mij, voor mij!
En toen daarna, toen was het aan
'k Heb nog lang met haar gegaan
En zo kreeg ik een mooie meid
Door een hardloopwedstrijd, door een hardloopwedstrijd


(c) Tekst: Hans Dorrestijn, Muziek: Harry Bannink