't Publiek stroomt de zaal in, 't is voor een concert
Dat wel al duizend maal gegeven werd

Gelukkig staat Mozart op het program
Concert met piano, solist Rudolf Schramm (nooit van gehoord)

De dirigent heft zijn stokje, nu wordt het muisstil
Er is of iets prachtigs of een blamage op til

't Publiek is gespannen en schuift met de voet
Er niest er nog eentje in zijn zakdoek, dat moet

Daar begint het orkest al, de piano valt in
Hoor ik daar niet een foutje meteen in 't begin

Ja, warempel, waarachtig, als ik mij niet vergis
Nou alweeer bij dat loopje gaat iets vreselijks mis

Daar klinken de harpen overal dwars doorheen
Die stomme harpistes: er deugt er geen een

Ha! De hobo die bespeeld wordt door een hoboist
Die als kind reeds van toeten noch blazen iets wist

En ook de strijkers zijn druk in de weer
Maar waar blijft de klankkleur, de klankkleur mijnheer

Oei! Rudolf Schramm die glijdt weer eens uit
Ach, Jezus, hij maakt slechts een rom'lend geluid

Weer hengst Schramm ernaast, he, nou wordt hij asgrauw
Hij grijpt om zich heen. Och, nou valt hij flauw

Welja! Draag hem ook nog naar buiten, dat lelijk sekreet
Dat er van Mozart de ballen afweet

De dirigent staat te buigen. Er klinkt zwak applaus
Oef! 'k Haal opgelucht adem. Das Spiel ist jetzt aus


(c) Hans Dorrestijn