Het kleine stadje ligt zo stil
In het donker van de nacht
Opeens weerklinkt er schel en schril
Een kreet heel onverwacht
Brand! Brand

Nu komt de oude brandweerman
Krakend uit zijn bed
Hij trekt zijn brandweerkleren an
En grijpt zijn brandweerpet
Brand! Brand

Daar komt hij bij de vuurhaard aan
Het is midden in de stad
Als dat brandje uit gaat slaan
Maak dan je borst maar nat
Nu krijgt de oude brandweerman
De brandweer-brandweerspuit
Maar ach, zijn lot is vreselijk
Er komt geen droppel uit
Brand! Brand

Vroeger spoot hij huizenhoog
De rooie haan kreeg klop
Nu blijft alles kurkdroog
Want er komt geen drop
Daar komt een jonge spuitgast an
Die lacht hem hartelijk uit
Hij ontrukt de oude man
Pesterig de spuit
Brand! Brand

De arme, oude brandweerman
Wat staat hij daar voor paal
De jonge spuitgast spuit me daar
Een reuze grote straal
Zo'n jonge kerel spuit vol vuur
En blaakt van levenslust
Neemt zo'n knaap de spuit ter hand
Dan wordt er brand geblust
Brand! Brand

"Pis jij maar thuis de kachel uit!"
Roept de jonge spuitgast ruw
Hij geeft de oude brandweerman
Opzettelijk een duw
De brandweerman sloft door de stad
Bij een pakhuis blijft hij staan
Hij heeft een pakje lucifers
Brand! Brand


(c) Hans Dorrestijn