Ik zit hier bij een houten hart dat ik met beitels houw
uit kil en steenhard eikenhout in weer en wind en kou
en allebei mijn linkerhanden worden rood en rauw,
maar harder dan het hardste hout, is het warme hart van jou.

Ik hengst maar met mijn hamer, ik heb steken in mijn zij,
normaal heb ik al moeite met het dopje van mijn ei,
het bloed klopt in mijn slaap, het is een kei van een karwei,
maar jij daar met je warme hart, dat hart klopt niet voor mij.

Regen, regen, regen, water in de sloot,
regen op mijn handen, ze zijn zo dun en rood.
Ik heb geen lieve moeder meer en vaak een broertje dood.
Ik hak hier aan een houten hart met armen zwaar als lood.

Ik bouw je graag een huis van hout, al is dat niet mijn vak,
ik hak de blokken voor je vuur of balken voor je dak,
ik schaaf al wat oneffen is met liefde voor je vlak,
maar het snijdt, het snijdt, het snijdt geen hout. Je hebt aan alles lak.

Regen, regen, regen, water in de sloot,
regen op mijn handen, ze zijn zo dun en rood.
Ik heb geen lieve moeder meer en vaak een broertje dood.
Ik hak hier aan een houten hart met armen zwaar als lood.

Ik zit hier bij een houten hart dat ik met beitels houw
uit kil en steenhard eikenhout in weer en wind en kou
en allebei mijn linkerhanden worden rood en rauw,
maar harder dan het hardste hout, is het warme hart van jou.

Regen, regen, regen, water in de sloot,
regen op mijn handen, ze zijn zo dun en rood.
Ik heb geen lieve moeder meer en vaak een broertje dood.
Ik hak hier aan een houten hart met armen zwaar als lood.