Hé, kom op het balkon,
ik klom in de klimop wanneer ik dat kon,
ik klom in de bomen wanneer ik dat wou,
hoor naar mijn serenade voor jou.
Lidwientje, hé, kom, laat me niet staan!
Je jongen staat buiten, o kijk, wat een maan!
De sterren zijn stuk voor stuk helder te zien.
Kom nou naar buiten, ik tel er al tien.

Lidwientje, hé, kom op het terras,
ik lig op één zij met mijn luit in het gras.
Ik tokkel, ik tokkel, ik tokkel me blauw,
want kindje, wat ben ik mesjogge van jou.
Wow wow wow, hé, kom uit dat gordijn,
de nacht schijnt er eentje uit duizend te zijn.
Je hoort er de vogeltjes duidelijk nou,
prinsen kunnen fluiten naar jou.

Alles wat je in een sprookje leest,
wordt op één avond waar.
Jij blijft koel, ik ben het ook geweest.
Geef mij de kaboutertjes maar.

Lidwientje, hé, kom op het balkon,
ik speel wel geen luit, maar ik deed wat ik kon.
Ik tokkel, ik tokkel, ik tokkel me blauw,
want och, och, ik ben zo mesjogge van jou.
Lidwientje, toe, hé, kom naar het raam,
ik sta in de kou en ik fluister je naam.
Ik sta in het duister en kraai naar het licht,
wanneer ik een krekel wordt, stuur ik bericht.

Alles wat je in een sprookje leest,
lijkt op één avond echt.
Ik ben nog nooit zo van de kook geweest,
ik blijf tot je iets hebt gezegd.

Lidwientje, hé, kom op het balkon,
ik klom in de klimop wanneer ik dat kon.
Ik blijf hier de hele nacht buiten voor jou,
prinsen kunnen fluiten naar jou.
Lidwientje, toe, hé, laat me niet staan!
Je jongen staat buiten, o kijk, wat een maan!
De sterren zijn stuk voor stuk helder te zien.
Kom nou naar buiten, ik tel er al tien.

Hé, kom op het balkon!
Hamelen!