‘t was niet op een eiland in het warme zuiden
heet was in Brussel aan het noordstation
geen mandolines en geen gitaargeluiden
geen rode wijn, geen serenade aan ’t balkon

haar naam was niet Dolores of Marie-Héléne
er was geen maneschijn en geen olé-geroep
ik zag een zwaailicht, ik hoorde een sirene
ik zag een vrouwenlichaam op de natte stoep

zij deed geen tango met zwier en élégance
maar ze lag zielloos en koud op het trottoir
en in het blauwe licht van de ambulance
zag ik bloed sijpelen uit haar peignoir

’t was niet op een eiland in het zuiden
zij was geen filmster in een filmdecor
geen mandolines en geen gitaargeluiden
’t was in een koude straat aan de Gare du Nord

hij had haar niet gefluisterd van amore
hij had haar naam niet geschreven in het zand
ze waren niet voor elkaar geboren
hij had een mes in haar buik geplant

ze hadden niet gefluisterd van amore
hij had haar niet geschreven in het zand
ze waren niet voor elkaar geboren
de barmeid en de anonieme klant


© tekst en muziek : Guido Belcanto