Wat moet je in godsnaam doen
Wat moet je doen als alles tegenvalt
Als het leven op een muur lijkt 
Waar je altijd, altijd weer tegen knalt
Je denkt, het is een doolhof
Je denkt, het is een valstrik waar in je zit gevangen
Maar geef de moed niet op man
Laat godverdomme uw kop niet hangen

Fok 'k word hie zot, heel men kas frettek (vreet ik) op
Plots zén 'k een vod, 't lot gaf me ne ferme klop
Met een strop rond de kop en ne krop in de strot
Zo kapot en gekrokt (gekraakt), vort (verder) rot tot op 't bot

Ik treur in mineur, shit m'n leven is ne sleur
Een affreus humeur, 'k zit fameus in mineur
Ne coureur in labeur en ik ploeter maar deur
Maar toch doen 'k me veur als gevoelsamateur

Rauw (Ruw) was een begrip de veur ma just bestond
Als synoniem veur dat waar men leven voor stond
Belogen en bedrogen, 't is een schand van formaat
Da'k geloofde lijk ne droge in 't land van altaad (altijd)

De geboren en getogen kameraad van de straat
Brengt gebroken en gebogen een ballade aan ne maat
Hoe is 't zover gekomen, ik kan er niet ba
Waarom a (uw) leven werd genomen en niet dat van ma (mij)

Hoe het noodlot erbij kwam van a (uw) uit te kiezen
'k Sta op 't punt het gevecht mé men age te verliezen
Als 'k den afgrond in ga, belt dan het zothuis veur ma
En deft ma in een kotteke van twee oep draa 

Nee, 'k peis niet tor weerziens, ik vrees veur vaarwel
Want as 'k kom te sterven vlieg 'k zeker naar d' hel
En ga (gij) zit in den hemel, dus ik kom a (uw) niet meer tegen
Moar hey  hoomz, 'k zal a van z'n leive ni vergeten

Wat moet je in godsnaam doen
Wat moet je doen als alles tegenvalt
Als het leven op een muur lijkt 
Waar je altijd, altijd weer tegen knalt
Je denkt, het is een doolhof
Je denkt, het is een valstrik waar in je zit gevangen
Maar geef de moed niet op man
Laat godverdomme uw kop niet hangen

'k Had nooit gepaasd da het me ma (mij) zo zou vergaan
Weken gaan veurba (voorbij) moar dat het zo zou vergaan
De pijn die maakt dat alles z'n zin verliest
Wat goat 'r door ne vader die plots z'n kind verliest

Dat valt ni te beschrave, 't blijft ma gezelschap have (houden)
Terwijl m'n ander maten één voor één wegblave (wegblijven)
Het klinkt misschien hét (hard) maar het is niet overdreven
't Is de leste (laatste) vriendschap die ma  over is gebleven

Zo blik 'k terug op dat wat oewet (ooit) maan (mijn) leven was
'k Moest altaa (altijd) nemen omdat ma niks gegeven was
Ik zuuk (zoek) geen uitvlucht, ik weet da 'k mijn straf verdien
Moar ik waa (wou) met Kerst witte snieje (sneeuw) in plets (plaats) van zwétte (zwarte) zien

't Recht in age (eigen) hand of uit de vuilbakken eten
't Mes op die keel en de cash in m'n zakken steken
Asser (Als er) ne God bestaat, hoe konnem (kon hij) 't oewet laten gebeuren
Dat 'em ineenzakte en de straten roewet (rood) kleurde

Het is slecht gaan agge (als je) moet terechtstaan
En a moeder ziet bleiten in de rechtzaal
Volgens maan avers (mijn ouders) was 'k vruger (vroeger) echt ne stille
'k waa daden laten spreken, moar dees (dit) hem 'k noewet (nooit) gewille (gewild)

Wa zodde (wat zou je) zelf doen, als alles tegenvalt
De wereld aanvoelt lak (lijk) ne muur waardagge (waar dat je) tegenknalt
Diejen (Die) dag verloren twee man hun leven
'k Zien élle (jullie) in den hemel terug, Rust in vrede

Wat moet je in godsnaam doen
Wat moet je doen als alles tegenvalt
Als het leven op een muur lijkt 
Waar je altijd, altijd weer tegen knalt
Je denkt het is een doolhof
Je denkt het is een valstrik waar in je zit gevangen
Maar geef de moed niet op man
Ooit kom je er uit

Laat godverdomme uw kop niet hangen