Ik zing deze liefdeswoorden
Voor de vrouwen die mij bekoorden
Die mij lieten dromen één enkel moment
De vrouwen die even verschenen
Even plots weer verdwenen
Dit liedje is voor degenen die ik nooit heb gekend

Voor de vrouwen die ik zag passeren
Op de straat in hun mooie kleren
Die ik zag flaneren met gratie en temperament
Vrouwen die me deden hopen
Voor wie ik mijn ziel zou verkopen
Maar niet achterna durfde lopen
En die ik dus nooit heb gekend

Voor het meisje dat ik zag verschijnen
Aan het venster voor de gordijnen
En plots weer zag verdwijnen
Haar blik naar mij toegewend
Een betovering voor heel even
Kortstondig en verheven
Die mijn hart deed beven
Maar die ik nooit heb gekend

Het meisje naar wie ik heb gekeken
Voor wie ik ben bezweken
Maar niet durfde aan te spreken
Het meisje naast mij op de bus
Misschien wou ze wel met me praten
Maar ‘k zag haar de bus verlaten
Sprakeloos en gelaten
Zonder een woord of een kus

En gaat het soms mis met mijn leven
Dan denk ik veel vaker dan even
Aan de kussen die ik niet durfde geven
Aan de vrouwen van één moment
Aan de woorden die ik niet durfde spreken
Aan de kansen die ik heb verkeken
Aan de schoonheid die mij deed verbleken
Van de vrouwen die ik nooit heb gekend