een vogel zingt zijn hoogste lied
voor wie het maar wil horen
en dat de zon nu niet meer schijnt
(het) zal hem echt niet storen
hij strekt zijn beide vleugels uit
zijn hart gevuld met wensen
en vliegt straks weer de wereld rond
ver voorbij de grenzen

dansend op de wind
fluit hij zijn mooiste melodie
en hoopt dat iedereen de woorden vindt (of: zingt):

kijk niet achterom maar naar morgen, naar de horizon
waar een nieuw begin ligt verborgen, naar de horizon
waar geen plek zal zijn voor je zorgen, naar de horizon
waar‘t geluk weer naar je lacht
als de sterren in de zomernacht

de bloemen bloeien op je weg
de zon zal je verwarmen
en zie de blauwe lucht die jou
begroet met open armen
maar mocht je toch nog twijfelen
bang om te verdwalen
luister dan weer naar zijn lied
dat zich (‘ie) blijft herhalen

dansend op de wind
zingt hij z’n mooiste melodie
en hoopt dat iedereen de woorden vindt….

volg je dromen
je zal er komen-laat ze komen
daar bij de horizon
waar we dansen
nieuwe kansen
ga mee naar de horizon