Verlaten door haar metgezel

Worp zi zichzelf naar beneen

Haren geest leeft boven een rots

De legende van de lorelei 



Boven op de klippen des doods

Zingt zi bekoorlijk haar eigen lied

Zi lokt de schippers in de mist

Haar blonde haren in de wind 



Het kraken van het brekend hout

Moords gesluimer in de nacht

En bij het ontwaken van de dag

Is er enkel nog het wrak