Het beest in mij is meestal koest,
maar ruikt het beest in mij het strand,
dan wordt het beest in mij plots woest,
dan springt het uit de band.

Het beest zit boordevol met pep
en zoekt daarvoor een uitlaatklep.
Wat wel eens helpt, is gymnastiek,
het liefst met vrouwelijk publiek.
Het beest in mij speelt dus vooral
bijzonder graag strandvolleybal.

Het beest in mij geselt het leer,
het beest in mij trapt in het teer,
het beest in mij duikt naar de grond.
Zand vult zijn oren, neus en mond.

Het beest in mij is meestal koest,
maar ruikt het beest in mij het strand,
dan wordt het beest in mij plots woest,
dan springt het uit de band.

Het beest kijkt hijgend in het rond:
welk mokkel heeft de mooiste kont?
Wat heeft die meid een lekkere reet!
Haar vriend schuift naast haar op de plaid.
Hij wrijft haar in, dat vindt ze lekker.
Het beest in mij baalt als een stekker!

Het beest in mij stort zich in zee
en blote tieten deinen mee.
Die drijven daar, een hele troep,
als hoopjes vet in kippensoep.

Het beest in mij is meestal koest,
maar ruikt het beest in mij het strand,
dan wordt het beest in mij plots woest,
dan springt het uit de band.

De zon zakt weg en het wordt kil.
Het beest in mij wordt eindelijk stil.
Die doos daar heeft een lekker gatje,
maar het beest in mij wordt weer een watje.
Zijn roodverbrande rug doet zeer en
hij hijst zich rillerig in de kleren.

Het beest is uitgewoed, zo schijnt het,
maar diep, diep in het beest daar schrijnt het,
een vage zeurderige pijn.
Het zal het zand tussen zijn billen zijn.

Het beest in mij is nu weer koest,
het beest in mij sloft van het strand,
het beest in mij is niet meer woest,
het kruipt weer in zijn mand.