Op de helling van de Madeleine heeft 'ie moeten lossen
De kopgroep is al haast uit het gezicht
Hij ziet ze om de bocht verdwijnen
Nee, zo'n gat rijdt hij nooit meer dicht

Een supporter schreeuwt zijn keel hees
Maar hij rijdt op zijn tandvlees
Halverwege deze col 
Eist de ouderdom z'n tol

   Hij die al altijd meekon met de besten
Hij die vaak verwend werd door het lot
Komt niet meer omhoog
Zit hier voor het oog
Van de camera, helemaal kapot

Was hij maar bedrijfsleider als z'n vader
Geen hoogtepunten, maar ook minder pijn
En ook z'n naam niet op reclameborden
Het liefst reed hij nu in een ravijn

Een supporter geeft hem water
Maar het helpt niet, want even later
Haalt tot z'n ontgoocheling 
Het hele peloton hem in

   Hij die al altijd meekon met de besten
Nog van een overwinning had gedroomd
Komt niet meer vooruit
Z'n hemd plakt aan z'n huid
Hij is opeens volkomen uitgewoond

Hij denkt aan wat gaat komen
Kleine kermiskoersen
En wat je voor je brood moet doen
Als je nooit de man werd van je dromen
Geen kruk maar ook geen wereldkampioen

De wind waait hier met vlagen
Maar pas met de bezemwagen achter hem
Krijgt 'ie het koud
En voelt zich voor z'n vak te oud

     Hij die al altijd meekon met de besten
Weet hoe achterop hij is geraakt
De sponsor die bedankt
Rood staan bij de bank
Dus dan maar bij z'n vader in de zaak