We zitten samen in de bank
ons moeder en ik, ze belde of ik meeging
samen in de bank
ik was er al zolang nie meer gewist
nie mee paosen, nie mee pinksteren
en zelfs nie de nachtmis
in 't buitenland steek ik wel 's 'n kaarske aan
en da doe me wel wa, dan
mer nou zit ik mee ons moeder in de bank

En ze zingt, en ze zingt 'n liedje van altijd, van altijd

We zongen in de keuken "Muss Ich  Denn" 
" Sarie Marijs", "God Groet U zuiv're bloeme"
Ze zong de tweede stem
mer ik ging 't huis uit, en ik dee vurnamer dingen
en dan gadde nie meer mee oew moeder zingen
nee, da deede nie as jonge,
dus d'r werd nie meer gezongen
mer ik dacht nog wel zo mee en dan
was die'n afwas mer nie zo gauw gedaon

En we zongen, we zongen 'n liedje van altijd, van altijd

En nou zitten we samen in de bank
't orgel begint en 't dameskoor zet in
en ons moeder zingt 'n liedje mee, van dank
en ik heur die stem, die ook al vur me zong
die oer-vertrouwde stem, as ik nie slaopen kon
Ik durf nie opzij te kijken, 
ik durf 't nie te laoten blijken
mer ik zing mee, en ik koester dit moment:
Grijze moeder mee 'ne grote vent

En we zingen, we zingen 'n liedje van altijd, van altijd
En we zingen, we zingen 'n liedje van altijd, van altijd