Ik laot d'n dag nog efkes duren
Nog geen lamp aan, geen gordijn
Efkes zitten, efkes kijken
Kijken naor dit uur van mijn

Ditte uur, ik heb 't dik al willen vangen
In 'n woord, in 'n refrein
Ditte uur, zo tussen licht en donker hangend
Wordt d'n dag zo stil, zo klein

Buiten trekt d'n dag naor 't westen
Maakt de witte kamer grijs
Ditte uur moest eens zo lang zijn
Brengt mijn altijd van de wijs

Ditte uur, ik heb 't dik al willen vangen
In 'n woord, in 'n refrein
Ditte uur, zo tussen licht en donker hangend
Wordt d'n dag zo stil, zo klein

Soms gao ik 'n eindje kuieren
Dan kom ik terug vol goeie moed
As ik de stilte ben gaon heuren
Doe dit uur mijn aalt zo goed

Ditte uur, ik heb 't dik al willen vangen
In 'n woord, in 'n refrein
Ditte uur, zo tussen licht en donker hangend
Wordt d'n dag zo stil, zo klein

En wa zal d'n aovond brengen
Niks gepland, nee, niks van plan
't Zou hul goed kannen zijn
Da't ie nog komt; de verhalenman

Ditte uur, ik heb 't dik al willen vangen
In 'n woord, in 'n refrein
Ditte uur, zo tussen licht en donker hangend
Wordt d'n dag zo stil, zo klein