Iedereen die zag 'm als de lafaard van de stad 
Nog nooit had hij hun laten zien dat hij geen lafaard was 
Z'n moeder noemde 'm Tommy, maar de mensen zeiden 'groentje' 
Maar ik wist haast wel zeker dat Tommy anders was 
Toen hij tien jaar oud was stierf z'n vader in de cel 
Ik zorgde toen voor Tommy, m'n broer z'n enigst kind 
Nog steeds hoor ik de laatste woorden die hij sprak tot Tommy 
"Zoon, m'n leven stopt terwijl het jouwe nu begint" 

"Beloof me", m'n zoon, "niet te worden zoals ik 
Loop weg voor vechtpartijen, als 't kan 
Laat ze maar slaan maar ga zelf bij hen vandaan 
Ook al valt 't zwaar, zo nu en dan 
Want vechtpartijen maken niet de man" 

Ja, Tommy kreeg verkering en z'n meisje heette Betty 
Een vechtersbaas hoefde hij voor haar echt niet te zijn 
Maar toen hij naar z'n werk was drongen kerels bij haar binnen 
Ze sloegen toen z'n Betty tot ze gilde van de pijn 
Toen Tommy later thuis kwam lag z'n Betty daar te huilen 
Hij zag wat 'r gebeurd was en dat beeld dat bleef 'm bij 
Hij pakte vaders foto, met tranen in z'n ogen 
En toen moet hij weer denken aan wat z'n vader zei 

De kerels lachten Tommy uit, toen hij in de bar kwam 
Een van hen stond op en Tommy raakte in de war 
Maar Tommy draaide om, ze riepen: "Kijk, de lafaard smeert 'em" 
En het werd stil toen Tommy staan bleef aan 't einde van de bar 
Twintig jaren zelfbeheersing kwamen toen naar boven 
Niets kon hem weerhouden van een grote vechtpartij 
Later, toen hij buiten kwam, toen stond 'r ook geen een meer 
Hij zei: "Dit was voor Betty" en de laatste man viel neer 

"Ik beloofde je, pa, niet te worden zoals jij 
Ik liep hard weg voor ruzie, als het kon 
Ik heb toch niet gefaald doordat ik hun dit heb betaald 
Ik hoop dat jij m'n fout begrijpen kan 
Soms moet je vechten als een man" 

Iedereen aanvaardde nu de lafaard van de stad