Staakt het vuren, spaar de mensen
Luidt de klokken in Vietnam

Liefste,
Ik hoop dat ik nog leef als je deze brief krijgt
Ik wil echt niet sentimenteel zijn, dat leer je hier wel af
Maar 1 verdwaalde kogel of scherf en je bent er geweest
In plaats van met jou op een bank te zitten 
lig ik hier in een vochtige tent
Ik moet schieten op mensen die ik niet ken 
en zij schieten op mij

refr.:
    Dwaze wereld, wordt toch wijzer
    Zet de aarde niet in vuur en vlam
    Staakt het vuren, spaar de mensen
    Luidt de klokken in Vietnam

Na de tweede wereldoorlog zei iedereen "dit nooit meer"
Maar je ziet 't, eerst Korea en nu hier
Er zijn heel wijze mannen die conferenties houden, 
maar wat is 't resultaat
In plaats van onze bruiloftsklokken hoor ik kanongebulder
Draag ik geen trouwpak maar een uniform

refr.

Als me ooit iets overkomt blijf dan niet piekeren
Jij kunt er ook niets aan doen dat we hier 
in dit vreemde land zijn en ook moeten vechten
Ik hoop dat het goed afloopt 
en we toch nog eens zullen kunnen trouwen
Als we ooit een zoon krijgen dan hoop ik dat hij 
nooit de ellende van zijn vader zal meemaken
We zijn de slachtoffers van de dwaze wereld waarin we nu leven
In gedachten ben ik bij je, veel goeds en tot de volgende brief

refr.

Tekst en muziek: France/Pockriss/Gerard de Vries