De grote weg naar Utrecht, maar meteen de eerste afslag en dan links langs
't hotel
Die weg, die kent u wel
Daarachter lag haar huisje, achter planten gevel breed
Waar ze nimmer iets aan deed
Mijn paradijs was daar
Want daar bemind' ik haar
We waren eindeloos gelukkig in een dolce farniente
Met de hele dag de zon en altijd lente
Ik suis er langs over de snelweg, 't is voor mij nu sperr-gebied
Maar na al die lange jaren, droge ogen hou ik niet

In Zevenkamp 
Woonde m'n grootste schat en tevens ramp
Zevenkamp
Er gloeide drie jaar lang m'n levenslamp
Daar lag ik in d'r bedje, streelde ik d'r blonde haar
Maar met d'r hondje eerst een rondje door de avonddamp
Zevenkamp
Zevenkamp

M'n paradijs was daar
Want daar bemind' ik haar
We waren zorgeloos gelukkig in een dolce farniente
Met de hele dag de zon en altijd lente
Maar zij nam een tennisleraar, dat lieve stuk verdriet
En al die lange jaren, droge ogen hou ik niet

In Zevenkamp 
Woonde m'n grootste schat en tevens ramp
Zevenkamp
Er gloeide drie jaar lang m'n levenslamp
Daar lag ik in d'r bedje, streelde ik d'r blonde haar
Maar met d'r hondje eerst een rondje door de avonddamp
Zevenkamp
Zevenkamp
Daar liep ik mooi tegen de lamp


(c) Tekst: Gerard Cox, Muziek:Bert Nicodem