't Is een walsje van toen, wie 't wil mag het hebben
't Was ooit 's voor iemand die veel om me gaf
Maar da's heel lang geleden

't Is een walsje van toen, wie 't wil mag het zingen
't Ging ooit over dingen als liefde en trouw
Da's dus heel lang geleden

Want ik was net eenentwintig, en zij was pas achttien
En ze reed op een brommer, en daar was ik jaloers op
Maar ik had nog wat spaargeld, en toen kocht ik er ook een
Nou, we bromfietsten samen wat af, in de tijd dat ze veel om me gaf
Maar voor geluk krijg je altijd weer straf

't Is een walsje van toen, dat ik schreef in de dagen
Dat de tijd zonder vragen en zorgen verstreek
Maar da's heel lang geleden

't Is een walsje van niks, maar 't was iets van ons samen
Als 'n hart met twee namen in 'n boomstam gekerfd
Wat wij trouwens nooit deden

Want zij zei: " 'n Boom is zo kwetsbaar", en ik vond dat met haar
Maar ze bleef me verbazen als we soms als twee dwazen
In het Kralingse Bos over fietspaden scheurden
En zij gaf dan altijd vol gas, alsof dat zo milieu-bewust was
Maar ik zei niks, dat kwam niet te pas

't Is een walsje van niks, 't is 'n stukje van vroeger
't Is 'n blad uit 'n boek, waar ik nooit meer in kijk
't Is al zo lang geleden

't Is een walsje van niks, wie 't wil mag 't zingen
't Ging ooit over dingen als eeuwige trouw
Maar da's heel lang geleden..... nou