Ik heb een paar platen thuis waar enkel maar jouw stem op staat
Waarop je liedjes zingt of moppen tapt of zo maar praat
Je bespeelt met griezelig gemak een grote zaal
En iedereen ligt blauw van de lach om je verhaal
Ja voor de oorlog was je groot en ook daarna nog lang
Je strooien hoedje een begrip en ook je vreemde zang
Als ik hier met een oudere collega zitten zou
Ging het gesprek na twee minuten over jou
 
   M’n beste Lou, ik heb je nooit gezien
Ik heb van jou bij mij thuis enkel een paar platen
Maar op het toneel heb ik jou nooit gezien
Als in de zaal bij jou die mensenmassa’s zaten
Van m’n pick-up klinkt hun gelach de kamer in 
En in m’n droom zit ik er midden tussenin   
Zodat ik fantaseer tegen m’n zoon van tien:
Ik heb Lou Bandy nog gezien  

M’n beste Lou, ik heb je net gemist daar treur ik om
Ik heb maar iets gezien van wat er na jou gebeuren kon
Toen jij verdween zat ik bij ‘Rock Around The Clock’
Of keek ik braaf naar ‘Top of flop’ met Herman Stok
Toen kwam de echte ‘My Fair Lady’, die met Sonneveld
En zat ik bij Wim Kan voor ’t eerst van m’n gespaarde geld
Maar bij ons thuis zat niemand ooit in jouw publiek
Je was wel goed misschien, maar ja niet katholiek

   M’n beste Lou, ik heb je nooit gezien
Ik heb van jou bij mij thuis enkel een paar platen
Maar op het toneel heb ik jou nooit gezien
Als in de zaal bij jou die mensenmassa’s zaten
Van m’n pick-up klinkt hun gelach de kamer in 
En in m’n droom zit ik er midden tussenin   
Zodat ik fantaseer tegen m’n zoon van tien:
Ik heb Lou Bandy nog gezien