Hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou, wij zijn uiteen
Niemand die me pakt op ieder woord, op elke letter
Niemand die me waarschuwt voor mijn lijn
‘k Word dan ook vetter
Niemand die me en plein public afstraft als ik overdrijf
Niemand die me warmt en koestert met haar blanke lijf
Eindelijk niemand die me schopt tegen m’n zere been
Hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou en doodalleen

hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou, problemen geen
Ik rook een sigaret en geen gezeur hoef ik te horen
Ik hoest de laatste dagen dan ook beter dan tevoren
Niemand die m’n houding critiseert, zo stekelig
Ik loop nu ook gewoon weer met m’n eigen kromme rug
Niemand die me toeroept op m’n klagen: ‘Ach, ga heen’
 Hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou en doodalleen

Hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou, ik kon ’t alleen
 Ik zie je goddank nooit, ik blijf in m’n ivoren toren
Alleen de telefoon, als ik je draai dan zou ik je horen
Ik heb twee nieuwe truien die me heel goed staan, misschien
Ik zou alleen willen dat ook jij ze es kon zien
En straks wordt het weer lente waar moet ik dan in godsnaam heen
Hier zit ik nu met al mijn lef
Heel ver van jou, doodalleen