Ik hoop maar dat ik dood zal gaan
Op een veld, in de zon
Niet zwetend in een vochtig bed
Tussen 't gezin wat op mij let
En fluistert: "Is 't al voorbij?
Is 'ie uit z'n lijden?"

Ik hoop maar dat ik dood zal gaan
Op een wei, in de zon
Niet bij 't flakkerend kaarsenlicht
Met de gordijnen stevig dicht
Zonder 't zoemen van de bij
Van de bijen.

Ik hoop maar dat ik dood zal gaan
't Geeft niet waar, in de zon
Jij komt voorbij en vindt m'n lijk
Voorover in 't warme slijk
En in 't zonlicht zul je zacht
Om mij schreien.