Of je Erasmus heet, of Oud of Ketelbinkie
Of je een donkeyman bent of een cargadoor
Of je op Kralingen kan wonen, in een villa
Of op een kamertje met keuken, driehoog voor
Je bent een Rotterdammer in je hart en nieren
Je voelt je jofel rondom onze Westzeedijk
Een avond Rotterdam in, om te passagieren
En niemand is er zo tevreden en zo rijk.

Refrein:
Ben je in Rotterdam geboren
Op het Noordplein of Katendrecht
Dan kan je van geen vreemde horen
Dat 'ie van Rotterdam iets zegt
Want voor me haven en me Blakie
Voor me Coolsingel en 't Hofplein
Geef ik subiet m'n laatste knakie
Daar ken 'k alleen me eige zijn.

Ik ben een beetje zeeman en een beetje landrot
Ik ben een beetje klerk, en een beetje lichtmatroos
Als ik aan de haven sta en kijk naar al die schepen
Dan, Rotterdam, ben ik op jouw altijd weer groos
We hebben ergens in een hoekie van ons body
Een warm plekje voor de havens en de zee
En als we 's nachts de stoomfluit horen van een zeeschip
Dan reist ons hart een eindje met zo'n stomer mee.

Refrein.

M'n ouwe stad, ik zie je nog in vroeger dagen
De Boompjes en de winkelgalerij
De kraampjes op de Goudsesingel, als er markt was
Die ouwe tijd komt nooit meer terug, die is voorbij
Maar ook al hebben ze je centrum zwaar geschonden
Je bent nog steeds hetzelfde Rotterdam voor mijn
En om je van mijn trouwe liefde te getuigen
Zing ik voor jou, mijn stad, nog een keer dit refrein.

Refrein.