de zon gaat langzaam onder 
hier aan het einde van de dag 
ik zoek alweer een tijdje 
naar het plekje van jouw graf 

ik heb het lang vermeden 
want het is al lang geleden 
dat ik hier ben geweest 
zo dicht bij mijn verdriet 

het doet pijn 
als ik de steen 
met jouw naam erop zie staan 
't gemis is door de jaren 
nog lang niet weggegaan 
en waar moet ik nu schuilen, 
oh, als een kind sta ik te huilen 
maar mn tranen drogen langzaam 
hier in de warmte van de zon 

je bent thuis 
je hebt een plekje in de hemel 
en je vliegt met de vleugels van de tijd 
en ja ik weet, God zorgt voor jou, 
ja ik weet, ik zie je gauw 
want ik ga naar huis 

Mijn gedachten dwalen langzaam 
naar een tuin hier ver vandaan 
ik ervaar een diepe vrede 
ik zie een engel staan 
hij spreekt met warme woorden 
al wat dood is, is herboren 
Jezus Hij is opgestaan 
en wie gelooft zal met Hem gaan 

je bent thuis 
je hebt een plekje in de hemel 
en je vliegt 
met de vleugels van de tijd 
en ja ik weet God zorgt voor jou, 
ja ik weet, ik zie je gauw 
want we gaan naar huis... 


(c) Gerald Troost