Er loopt een man door de hoerenbuurt
Ik geef toe op zichzelf is dat niet zo’n bijzonder nieuws, nee
Alleen de man lijkt uiterlijk althans ontzettend sterk op mij 
Dat is louter toeval, daar moet ge niks achter zoeken
Dat is zo als alle mannen die door hoerenbuurten lopen
Die lijken wel eens op mannen die ik ken
Maar als ik dat dan ga vragen 
Dan blijken ze dat niet te zijn
Sterker nog, ze zijn dat zelfs nooit

Maar deze man komt er openlijk voor uit
Hij loopt graag door hoerenbuurten
Liefst ’s nachts
Hij weet ook wel dat dat niet de kortste weg is naar huis
Het is wel de bestverlichte
Vandaar

Het is trouwens ook de vriendelijkste
Iedereen begroet hem 
Alle vrouwen knipogen hem
Zo van ‘Hé, heb jij mij niet gezien?’
En alle manen knipogen hem
Zo van ‘Wij hebben elkaar hier op dit moment vooral niet gezien’

Het is de man eigenlijk alleen maar om de sport te doen
Zoals anderen doen aan hardlopen en hordelopen
Zo doen wij aan hoerenlopen
Hij zal nooit naar binnen lopen, hè, nooit
Hij loopt de hoeren altijd voorbij, altijd
Het is echt een sport
De bedoeling is dat je op voorhand een traject uitstippelt
En dat je dan ‘t traject omtersnelst aflegt
Dat is de bedoeling
En het liefst van al legte dat traject dan af tegen auto’s
En het moet gezegd binnen die hoerenbuurten
Wint hij altijd tegen auto’s, altijd
Neem nu die rode Opel Kadett daar
Die met die sticker op de achterruit ‘baby aan boord’
Vanaf dat die voorbij die roze neonreclame is gereden 
Laten we zeggen dat dat het startsignaal is
Ja?
De man staat klaar
3,2,1,start

Dag Eva, dag Marie-Louise
Dag Charlotte, en hoe is ‘t?
 Ja, ’t is waar, ’t is koud vannacht
Maar ik kan me wel verwarmen, meisjes
Bedankt

Dag Anne, dag Bernadette
Ach, zoals altijd tegen die Opel Kadett
Omtersnelst blokje rond
We zijn pas begonnen en hij ligt al achterop

Dag Els, dag Marie-Lou
Wat is ‘t? Gaan de gordijntjes toe?
Voorzichtig zijn, hè? Zet ‘m op
Ja, met mij gaat het goed
Ik loop op kop

Dag Sofie, dag Marjolein
Ha ha, zie daar de laatste rechte lijn
De man steekt z’n handen in de lucht
Het is hem toch maar weer eens gelukt
 De winnaar, onbetwistbaar
En als hoofdprijs gunt hij zichzelf 
Een ticket voor de stripteasebar
Dat doet hij elke avond
Maar net als elke avond
Durft hij eigenlijk niet meteen naar binnen te gaan
Maar vanavond net op het moment
Dat hij al zijn moed bij elkaar heeft geraapt
En eindelijk naar binnen durft te gaan
Doorkruist een andere man zijn pad
De man blijkt gekleed in alleen maar een ochtendkrant
Ze kijken met tweeën een tijdje naar mekaar
En het moet gezegd
Ze lijken als twee druppels water op mekaar