de nacht is lang en eindeloos de wegen
zes ouwe lullen al jaren op tournee
om de kilometer kom je
een praatpaal tegen
en de vangrail rijdt oneindig met je mee
de weg is grijs en eindeloos verlaten
lijdzaam geef je toe aan je gegaap
de lifter die je meenam om te praten
is na een half uur rijden al in diepe slaap

helemaal alleen ben je ten slotte
voor je de motor, achter je de vracht
scania vabis mijn mascotte
als ik in slaap val
hou dan voor mij de wacht
quo vadis
scania vabis

gevangen in het web der vierbaanswegen
je mag er om de zoveel meter uit
's nachts kom je geen tegenligger tegen
behalve de insecten op je ruit
de zon komt op nog honderd kilometer
om tien uur thuis tenminste zonder pech
je komt nooit thuis
weet uit ervaring beter
een artiest is altijd onderweg

helemaal alleen ben je ten slotte
voor je de toekomst achter je wat was
scania vabis mijn mascotte
handen aan het stuurwiel
de rechtervoet op het gas
quo vadis
scania vabis


(c) tekst : Freek de Jonge / muziek : Bram Vermeulen