ik ben geboren
in een dal van klei
mijn wieg stond niet ver
van een koe in de wei
waar je koren kon horen
tot de einder kon kijken
dankzij de dijken

ik voelde me veilig
ik waande me vrij
ik dartelde lam
ik spartelde blij
het wassende water
zou mij nooit bereiken
dankzij de dijken

toen kwam op een nacht
de storm en de vloed
die verpulverde
dat vertrouwen voorgoed
ondanks de beloften
wij zullen niet wijken
braken de dijken

de natuur is een monster
de mens is een dwerg
een dijk blijft een dijk
een Hollandse berg
Hollandse bergen
blijken de dijken

ik bleef heel mijn leven
een rasoptimist
een Hollandse jongen
een stadsalpinist
die zijn leven vergeefs
naar de hemel zal reiken
dankzij de dijken

dijken


(c) tekst: Freek de Jonge / muziek: Henk Hofstede - Robert Jan Stips - Rob Kloet